Svaka svrsishodna ljudska aktivnost u čijoj se osnovi nalazi rad, pored ostalih elemenata, mora da se oslanja i na odgovarajući kontigent podataka koji su značajni za efikasnu i delotvornu realizaciju određenog posla. Sport kao oblast društvene nadgradnje, sa svojim specifičnostima i karakteristikama, među kojima se ističe upravo radna komponenta, predstavlja područje u kojem suštinski značaj mogu da imaju određene vrste podataka.
Podaci kao resursna referenca u sportu mogu se definisati skupom činjenica određene kategorije koje olakšavaju aktivnost protagonista sportskog procesa, odnosno, predstavljaju potencijalna sredstva koja menadžmentske strukture koriste prilikom donošenja odluka o protoku i efektivnosti dejstva različitih resursa u sportskoj organizaciji. U skladu sa ovakvom ulogom u sportu podaci se moraju tretirati kao skup karakterističnih informacija koje predstavljaju osobine određenog “sportskog elementa”. To znači da svaki podatak nije informacija koja se može tretirati kao resurs sportske aktivnosti. Da bi podatak imao značaj informacije njegova osobina mora biti karakteristična za pojavu ili proces kojim se upravlja (ili posmatra). Na primer, stil oblačenja ili boja kose jeste podatak o nekom sportisti, ali on nije od suštinskog značaja za njegovu sportsku aktivnost. Podaci o morfološkim i motoričkim karakteristikama tog sportiste, njegovom zdravstvenom statusu, postignutom sportskom rezultatu i sl. predstavljaju informacijukoja je značajna za sportski proces i tada ona dobija odlike resursa. Dakle, informacija predstavlja podatak koji ima određenu saznajno-upotrebnu vrednost i može da utiče na funkcionisanje nekog sistema (u ovom slučaju sportskog sistema); odnosno informacija je aktivirani podatak (podatak uvek egzistira kao elementarni deo informacije).
Proizvodnja bez škarta
Značaj stalnog pristupa informacijama u sportskoj delatnosti, posebno sa aspekta njegove aktivacione komponente (treninga, takmičenja, pa i “poslovnih” funkcija) može se aplikativno preuzeti iz poznate maksime poslovnog sveta da “onaj ko poseduje informacije drži vlast u svojim rukama”. U sportu se značaju posedovanja odgovarajućih informacija mora posvetiti posebna pažnja, jer je ovde, za razliku od mnogih drugih delatnosti, aktivaciona komponenta usmerena u prvom redu ka čoveku – mladom sportisti. Dakle, ličnosti i individui, gde se “proizvodne greške” ne smeju događati, odnosno njihovo prisustvo može da usmeri proces u neželjenom pravcu. Drugim rečima, u sportu se ne može desiti da se “proizvede škart”. Nedostatak odgovarajućih ili prisustvo pogrešnih informacija (npr. o psihofizičkom statusu sportista, zdravstevnom stanju, nivou trenažne pripremljenosti, sportskoj konkurenciji, karakteristikama eksternog i internog okruženja itd.) može dovesti do ozbiljnih posledica negativnog konteksta po celokupan rad jedne sportske organizacije, njenih ciljeva i sportskog sistema u celini. Odnosno, proizvesti rezultat koji je suprotan esencijalnim ciljevima sporta – stvaranja trajnih ljudskih vrednosti višeg nivoa. S toga se i u sportu može reći da onaj ko poseduje odgovarajuće informacije drži moć u svojim rukama i može imati primat u sportskim rezultatima.
Pokretačka snaga informacija
Jedan od značajnih faktora koji utiče na savremene tokove razvoja sporta jeste postojanje sistema informisanja u sportskom okruženju. Bez obzira da li se radi o celovitosti sporta u određenom društvenom okruženju (kontinentalni, državni, regionalni nivo itd.) ili sportskoj organizaciji kao samostalnom entitetu, neophodno je ustanoviti odgovarajuće informacione sisteme kao mesta prikupljanja i protoka podataka koji su od značaja za korišćenje kao resursne kategorije.
Opšte je poznato da nagli priliv ogromnih količina novih informacija znatno otežava njihov dotok do neposrednih korisnika. Posebno je ovaj trend uočljiv od poslednje decenije XX veka, kada se informatička i komunikaciona tehnologija počela razvijati “kosmičkom” brzinom. Danas, praktično, više nije problem u pomanjkanju informacija, već upravo suprotno – u njihovom mnoštvu. Pronaći i odabrati pravu informaciju, korisnu i potrebnu za procese sporta, uz uvažavanje stalnog naučnog i tehnološkog napretka i u ovoj delatnosti, predstavlja jedan od problema savremenog sportskog menadžmenta. Savremeni sport karakteriše intenzifikacija procesa fizičkog vežbanja (treninga i takmičenja kao centralnog dela sportskog sistema), uz naučno upravljanje tim procesima, što je nemoguće realizovati bez objektivnih informacija. Zato i u sportu, kao i u drugim radnim delatnostima visokog intenziteta i zahteva, informacije postaju bitna pokretačka snaga, “generatori” njegovog ukupnog napretka. Izgradnja informacionih sistema u sportu, kao i aktivno korišćenje savremene informacione tehnologije u radu sportskih stručnjaka i drugih menadžerskih struktura, predstavlja neizostavnu aktivnost i obavezu svih činilaca sportskog procesa. Jer samo pravovremena, objektivna i svrsishodna informacija (podatak) može imati ulogu aktivnog resursa, odnosno, biti u funkciji sportista i njihovog osnovnog cilja – sportskog rezultata.
